MOĆ MUZIKE KOJA „TJERA“ NA POKRET
U sali Centra za kulturu Nikola Đurković u Kotoru nastupili su članovi Bitoljskog kamernog orkestra s legendarnim gitaristom našeg prostora, Vlatkom Stefanovskim. Oni su u ponedjeljak, 23. jula, u okviru ovogodišnjeg KotorArt Don Brankovih dana muzike izveli poznate numere grupe Led cepelin, Gans en’ rouzis, Ej-Si/Di-Si, Kvin, Ramštajn itd.
ROK HITOVI
Tačka prijeseka rok muzike i simfonijskog zvuka može se tražiti u ontološki različitim pojavama kao što su simfonijski rok, rok simfonija ili nešto što bi se moglo opisati kao rok upoznaje klasiku (engl. rock meets classic). Dok je prvi termin, u stvari, žanrovska odrednica, druga dva se vezuju za muzičku industriju i mogu se razumijeti u kontekstu potrošačkog društva. Simfonijski rok – obično sinonim za progerisvni rok, nastao je kao otklon od psiholodeličnog roka i po načinu komponovanja, instrumentarijumu i orkestraciji približava se klasičnoj muzici i/ili džezu, što se prepoznaje u numerama grupa Pink Flojd, Dip Parlp, Kvin i dr. Nastuprot tome, rok simfonija je imenitelj za brojne koncerte na kojima se izvode aranžmani rok pjesama na akustičnim i električnim instrumentima, često uz učešće pratećih vokala ili hora. Treći nivo susreta roka i simfonijskog zvuka jeste u praksama koje je još sedamdesetih godina prošlog vijeka razvio Londonski simfonijski orkestar, snimajući seriju kompakt-diskova pod nazivom Rock meets classic, gdje se u simfonijskom, čisto instrumentalnom orkuženju realizuju aranžmani rok muzike. Imajući ovo u vidu, Bitoljski kamerni orkestar nedvosmisleno igra na kartu popularnosti, birajući najveće hitove rok muzike. Afirmacija simfonijskog zvuka, međutim, nije u prvom planu. Аkustični zvuk, dakle, nije emancipovan – on je tu da doda boju, obogati orkestraciju, omogući bolji štimung. S druge strane, elementi rok svirke su u potpunosti prisutni – pjevač, električne gitare, sintisajzer, bubnjevi.
Sa svojim konceptom Rok simfonije, Bitoljski kamerni orkestar je do sada nastupio na vodećim festivalima klasične muzike u Makedoniji, poput Bitfesta, Skopskog ljeta i Ohridskog ljeta, a bio je gost i na festivalima popularne muzike širom Balkana kao što su Nišvil u Nišu, Rock Village i Baščaršijske noći u Sarajevu. Na KotoruArtu nastup je počeo numerom Thunderstruck grupe Ej-Si/Di-Si. Odličan vokal, Žarko Jakimovski, oslanjajući se na stil Brajana Džonsona, smenjivao se na koncertu s, takođe odličnim, Mihajlom Trajkovskim. Među hitovima, publika je slušala numere She Was a Sex Machine (Ej-Si/Di-Si), Babe, I’m Gonna Leave You (Led cepelin), Know Heavens Door (Gans en’ rouzis), I Want It All grupe (Kvin), Du hast (Ramšajtn), pjesmu No woman no cray Boba Marlija itd. Vlatko Stefanovski je u ovom projektu bio gost kocnerta. Nastupio je u svega nekoliko numera, a publika je imala priliku da uživa u njegovim uvijek inspirativnim improvizacijama i da se podsjeti hitova njegove nekadašnje grupe Leb i sol – iz tog repertoara Stefanovski se odlučio za pjesmu Mamurni ljudi.
DO USIJANJA
Muzičari su atmosferu doveli do usijanja, a publiku na kraju podigli na noge. Da je koncert održan po prvobitnom planu na Ljetnjoj pozornici, vjerovatno bi atmosfera bila još vrelija, a publika spremna na ples. Ipak, loša vremenska prognoza, koja je uslovila „zatvaranje“ muzike u Centar za kulturu, probudila je i neke dobre stvari – shvatanje kolika je zapravo moć ove muzike koja nužno „tjera“ na pokret.
Boris Marković