PERSPEKTIVNI TRIO MLADIH UMJETNIKA
Trojica crnogorskih mladih umjetnika, koji se školuju u Londonu, nastupila je na KotorArtu, u četvrtak, 25. jula u Crkvi Sv. Duha. Ovaj klavirski trio, kojeg čine violinista Luka Perazić, violončelista Kosta Popović i pijanista Simo Šišević, predstavio se djelima ruskih autora, Sergeja Rahmanjinova i Dmitrija Šostakoviča, kao i argentinskog kompozitora Astora Pjacole.
Kao prvo djelo na programu, umjetnici su izveli Elegični trio u g-molu, br. 1 Sergeja Rahmanjinova. S početnom temom u klaviru, na koju potom „odgovaraju“ violina i violončelo, djelo pripada mladalačkom opusu Rahmanjinova. Međutim, bez obzira na to što ga je autor napisao kao osamnaestogodišnjak, ono ima odlike vrituoznosti, posebno u klavirskoj dionici koja, takođe, obiluje raskošnim zvučnim koloritom. Zrelost kompozitora na nivou razumijevanja muzičke logike, uprkos tome što je trio u jednom stavu nasuprot tada uobičajenih tri ili četiri, ovdje je podupreta snažnim emotivnim patosom u koji su mladi umjetnici hrabro zakoračili. Znatno veći izazov za njih, pak, bio je Klavirski trio u e-molu, br. 2, koji je Dmitrij Šostakovič napisao za vrijeme Drugog svjetskog rata, mada u već oslobođenom Lenjingradu. U ovoj, tehnički složenoj kompoziciji izvođači su predstavili kako individualne kvalitete, tako i umijeće zajedničkog muziciranja. U skoro polusatnoj interpretaciji, koja zahtjeva dobru kondiciju izvođača, trio je prikazao bogatstvo kontrasta, od flažoleta u violončelu na samom početku djela do „plesa smrti“ i istaknute jevrejske teme u finalnom stavu kompozicije.
Muzičko obrazovanje izvođači su počeli u ranom djetinjstvu: Luka Perazić s osam godina u klasi prof. Vilija Ferdinandija, u Muzičkoj školi Vasa Pavić u Podgorici, a Kosta Popović i Simo Šišević sa šest – prvi u Muzičkoj školi Vasa Pavić, u klasi svog oca, prof. Mladena Popovića, a drugi u Muzičkoj školi Petar II Petrović Njegoš u Baru, u klasi prof. Maje Basarab. Želja za znanjem i najboljim što mogu dobiti od muzičkog obrazovanja odvela ih je u London. Perazić i Popović su pohađali školu Whitgift, kao i program za mlade talente londonske Škole za muziku i dramu Gildhol, na kojoj nastavljaju svoje školovanje, dok je Šišević već student na Kraljevskom koledžu za muziku, u klasi prof. Gordona Fergus-Tompsona.
Perspektiva ovih mladih umjetnika ne leži samo u njihovim talentima i pojedinačnom napretku, već i u tome što su na počecima svojih profesionalnih razvoja okupljeni u jednom ansamblu koji na muzičkoj sceni postoji najčešće kao „ad hoc“ sastav okupljenih umjetnika s raznih strana za potrebe određenog koncerta. S tim u vezi, Perazić, Popović i Šišević imaju priliku da zakorače u izgradnju sopstvenog ansambla koji će vremenom dobijati na posebnom i jedinstvenom zvučnom kvalitetu.
Boris Marković
