Putokazi urezani u trajnom sjećanju
Koncertom pod nazivom Tragovi iz sazvježđa Regula, Akademski hor Kolegijum muzikum je na KotorArt Don Brankovim danima muzike održao omaž Darinki Matić Marović, dirigentkinji koja je obilježila muzičku scenu druge polovine 20. i početka 21. vijeka. Hor je pod vođstvom dirigentkinje Dragane Jovanović nastupio u utorak, 16. jula, u Bogorodičinom hramu na Prčanju, a solistkinja na koncertu bila je sopran Zorana Latković.
Prepoznata po životnoj energiji na sceni, odlučnom i preciznom vođenju ansambla, permanentnom osvajanju novog repertoara, stremljenju ka inovativnoj interpetaciji, Darinka Matić Marović je dobila omaž od ansambla kojem je rukovodila od njegovog osnovanja, 1971. godine. Vođstvo horom je 2002. godine preuzela Dragana Jovanović, dirigentkinja i profesorka Fakutleta muzičke umetnosti u Beogradu. Program koji je izveden na KotorArtu bio je podijeljen u nekoliko tematskih cjelina koje muzikom osvijetljavaju jedan od tragova – duha, zemlje i mora, srca, igre, smijeha, i na kraju trag ljubavi.
Kroz prvi i drugi blok kompozicija, Dragana Jovanović je odlučila da suprotstavi muzičke arhetipove njihovoj pojavnosti u umjetničkoj praksi. Koncert je započet sakralnom i duhovnom pravoslavnom muzikom, sa dvema molitvama Bogorodici, s jedne, i dvema kompozicijama pisanim na tekstove Davidovih psalama, s druge strane. Kroz ruski crkveni napjev iz 18. vijeka Bogorodice, djevo i stav sa istim nazivom iz Svenoćnog bdenija Sergeja Rahmanjinova, umjetnice su ispoljile zvučni sklad usmjeravajući interpretaciju na sadejstvo tona i riječi. Ova atmosfera, gotovo asketskog predznaka, dopunjena je tehnički veoma zathjevnim kompozicijama Marka Tajčevića. Naime, izvođenjem posljednjeg stava (stiha), Vospojte, iz Četiri duhovna stiha, djela koje se smatra jednim od najtežih u srpskoj horskoj literaturi, umjetnice su pokazale vrhunske izvođačke kvalitete. Arhaični jezik Tajčevića bio je ujedno spona sa drugim korpusom kompozicija, u kojem je arhaični zvuk prikazan u svom svjetovnom vidu. Drugim riječima, tematski blok Trag zemlje i mora obuhvatio je tradicionalnu pjesmu Kiša pada iz Srbije, prema zapisu melografa Miodraga Vasiljevića i, nasuprot njoj i njenom modalnom zvuku, Primorske napjeve Stevana Stojanovića Mokranjca, sa citatima zvonkog, mediteranskog zvuka durskih tonaliteta.
U središtu nastupa bile su kompozicije Koda Žarka Mirkovića (premijerno izvođenje), Musandra II Tome Proševa i Skerco in Š Dragutina Gostuškog, sve posvećene Darinki Matić Marović, te je blok nosio naziv Trag srca. Ono po čemu je hor takođe prepoznatljiv jeste pjevanje uz pokret koji je naročito bio izražen u bloku Trag igre, u kompozicijama Livada Zapra Zaprova i Mndra Mja Ilije Rajkovića. Nakon Šaljivih minijatura Bora Tamindžića i Krajiških pjesama Nemanje Savića, odnosno korpusa Trag smijeha, hor je pjevajući krenuo uzvan Bogodoričinog hrama, pozivajući publiku da takođe izađe.
Uz režiju Branislava Stefanovića, koncert je završen ispred Bogorodičinog hrama, pjesmom Boko, moja mila.
Iako je sastav ansambla promenjiv, jer ga čine trenutne studentkinje FMU, kvalitet vokalne tehnike, raznovrsnost repertoara i inovativnost interpretacije su konstante prepoznate širom svijeta, na više od tri hiljade koncerata u Evropi, zemljama Južne Amerike, Azije i Sjedinjenih Američkih Država. Muzički putokazi, ucrtani u prostoru Bogorodičinog hrama u Prčanju, ostaće potvrda uspješnog djelovanja ovog jedinstvenog ženskog hora ispred kojeg već više godina stoji dirigentkinja Dragana Jovanović. A trag Darinke Matić Matović, čiji je glas (govor) i bukvalno emitovan između tematskih blokova na koncertu, biće trajno urezan u sjećanja publike, jer u umjetnost i istoriju već jeste – a možda će i negdje tamo visoko, u sazvježđu Regula.
Boris Marković
