SAMOUVJERENO I TEHNIČKI SPRETNO

Mini-ciklus koncerata na ovogodišnjim Don Brankovim danima muzike pod nazivom KotorArt talenti otvorila je naša mlada gitaristkinja Nađa Janković, učenica Srednje muzičke škole Vida Matjan u Kotoru, u klasi prof. Srđana Bulatovića. Ona je u srijedu 18. jula, u Crkvi Sv. Duha, pred brojnom publikom koja je toplim aplauzom dočekivala kraj svake njene interpretacije, izvela jednosatni resital s djelima Torobe, Paganinija, Bariosa, Rodriga i Tarege.

Promovisanje mladih umjetnika kroz programe KotorArta jedan je od konstantih kvaliteta ovog festivala, bilo kroz sastav Festivalskog orkestra – sjetimo se da su uvedene i audicije putem kojih mladi konkurišu za mjesto u orkestru, bilo kroz svakodnevne nastupe mladih umjetnika na kotorskim trgovima, kao uličnih svirača, bilo kroz promovisanje mladih solista. Ovo posljednje ima, naravno, posebnu težinu, jer je usmjereno na razvoj domaćih talenata, prije svega kotorske Muzičke škole. Nađa Janković je gitaru počela da svira s devet godina, a od 2017. godine je u klasi prof. Štefana Šmita iz Fridberga (Njemačka). Resitali koje je do sada održala – spomenimo nastupe u Kotoru, Podgorici, Beogradu, Firenci, Rimu, Tirani, Beču, Štutgartu – za njen uzrast predstavljaju bogato koncertno iskustvo, a očigledno i dovoljno, jer je nastup na KotorArtu bio samouvjeren i seriozan, uz vrlo lagodno i, reklo bi se, bez treme obraćanje publici pred svaku numeru. Tehnički spretna, s muzikalnošću koja ima potencijal daljeg razvoja, mlada umjetnica je u interpreaciji sublimirala savete uglednih pedagoga kod kojih je učila – Vere Ogrizović, Darka Karajića, Karla Markionea, Nikite Koškina, Kostasa Kociolisa, i nadogradila ih je ličnom invencijom.

Resital je bazirala na poznatim i popularnim djelima gitarističke literature. Nastup je započela odlomkom Tohira iz svite Zamkovi Španije španskog kompozitora Federika Morena Torobe, nakon čega je uslijedila Velika sonata u A-duru, op. 35 Nikola Paganinija, da bi se kasnije vratila španskom muzičkom području kompozicijom Poziv i ples – omaž Manuelu de Falji Hoakina Rodriga. Vrhunac, u tehničkom i muzičkom smislu, uslijedio je pred sami kraj koncerta, izvođenjem dva djela „oca klasične gitare“, Francisska Tarege. U Velikoj hoti, koju je Tarega komponovao kao varijacije na Aragonsku hotu Hulijana Arkasa, gitaristkinja je iznijela osobenosti različitih izvođačkih praksi, uključenih kroz ovaj muzičko-plesni žanr – od onih gitari srodnih instrumenata, bandure i laute, do duvačkih, poput dulsajne (dulcijana), i udaračkih, poput tambore. A za kraj, popularna kompozicija Sjećanje na Alhambru. S obzirom na to da je Tarega svoje kompozicije zamislio za izvođenja u sasvim malim, kamernim ambijentima, nije loše za potrebe današnjih koncertnih sala pribeći diskretnom ozvučavanju interpretacije, što danas rade i veliki gitaristi.

Boris Marković