Svečano otvaranje Don Brankovih dana muzike
Na Dan državnosti 13. jula, kao i prethodnih godina, ispred Katedrale Sv. Tripuna otpočeće muzički program KotorArta. Na svečanom otvaranju ovogodišnjih Don Brankovih dana muzike premijerno će biti izvedena kompozicija Pasija po Steli koju je, kao porudžbinu Festivala, napisao Antonije Pušić, u javnosti poznat kao Rambo Amadeus. Ovim djelom, za sopran, naratora i orkestar, KotorArt otvara niz pitanja kojima će se tokom trajanja Festivala, do 13. avgusta, baviti muzičari i stručnjaci iz oblasti ekologije, ukazujući na stepen zagađenosti okoline i, samim tim, Bokokotorskog zaliva. Dionicu soprana u Rambovoj kompoziciji tumačiće naša umjetnica Natalija Radić, dok će Festivalskim orkestrom KotorArta dirigovati Premil Petrović.
Pored toga, publika će se podsetiti i jednе ranijе porudžbinе, djelа Iskra besamrtna koju je za KotorArt ranije napisao naš kompozitor Ivan Marović. Muzički događaj upotpuniće premijerno prikazivanje dokumentarnog filma reditelja Dušana Vulekovića.
Natalija Radić, sopran, nakon završene Škole za osnovno muzičko obrazovanje u Herceg Novom, na odsjeku za violinu, pohađala je solo pjevanje u ŠOSMO Vida Matjan u Kotoru, u klasi prof. Mirele Šćasni, a zatim studirala na Fakultetu muzičke umetnosti u Beogradu, u klasi prof. Radmile Smiljanić. Učestvovala je na brojnim takmičenjima u zemlji i inostranstvu, na kojima je osvojila veliki broj prvih nagrada. S Akademskim horom Colegium musicum nastupala je na koncertima u Italiji, Francuskoj, Velikoj Britaniji, Irskoj, Rusiji, Kini. Kao članica operskog studija Narodnog pozorišta u Beogradu ostvarila je uloge u operama Pokondirena tikva, Mihovila Logara, Sestra Anđelika i Đani Skiki, Đakoma Pučinija, opereti Slepi miš, Johana Štrausa. Kao solistkinja, učestvovala je na autorskim koncertima kompozitora Ivana Brkljačića i Aleksandra Simića, kao i u dramskim predstavama u Beogradskom dramskom pozorištu. Pedagoško iskustvo stekla je u MŠ Josif Marinković u Beogradu.
Rambo Amadeus, pseudonim Antonija Pušića, sastavljen iz imena Džona Ramba i Volfganga Amadeusa Mocarta, spada u popularne fenomene rođene i ostvarene na muzičkoj sceni bivše Jugoslavije. U svojim pjesmama kombinuje satiričnu poeziju o ljudskoj prirodi i besmislenosti lokalne politike s mješavinom muzičkih stilova u koje spadaju džez, rok, hip-hop, dram end bejs. Zbog toga su njegovi nastupi, zasnovani na snimljenim pjesmama, uvijek nadograđeni improvizacijom i humorom. Objavio je albume: Hoćemo gusle (PGP-RTB, 1989), Psihološko-propagandni komplet M-91 (PGP-RTB, 1991), K.P.G.S. (De Production/Master Records, 1993), Lažni car Šćepan Mali (De Production, 1994), O, tugo jesenja (PGP-RTB, 1998), Čobane, vrati se (Dallas Records, 2000), Oprem dobro (B92, 2005), Hipišizik metafizik (PGP-RTB, 2008), Vrh dna83 (Mascom Records, 2015). Diplomirao je turizmologiju na Prirodno-matematičkom fakultetu u Beogradu i višestruki je prvak bivše Jugoslavije u jedrenju. Na takmičenju za Pjesmu Evrovizije predstavljao je Crnu Goru 2012. godine, s pjesmom Euro Neuro.
Premil Petrović, inicijator, šef-dirigent i umjetnički direktor Orkestra bez granica, s kojim je 2015. godine snimio album za Izdavačku kuću Dojče Gramofon, diplomirao je dirigovanje na Visokoj školi za muziku Hans Ajsler u Berlinu, u klasi prof. Vinfrida Milera. Godine 1996. osnovao je muzičko pozorište Cinema REX. Njegov repertoar uključuje interpretacije stare muzike, opere i simfonije klasicizma i romantizma, kao i premijere savremene muzike. Premijerno je dirigovao opere Isidore Žebeljan, jedne od najistaknutijih savremenih srpskih kompozitora. Često diriguje u eksperimentalnim muzičkim pozorištima, poput produkcije Šenbergovog Pjeroa mjesečara, u režiji Brusa Labrusa, za čiji je film pod istim nazivom potom snimio i drugo izvođenje. Godine 2014. sarađivao je s rediteljem Bretom Bejlijem na postkolonijalnoj produkciji Verdijeve opere Magbet, u aranžmanu Fabricija Kasola (Kejptaun), koje su zatim prikazane na najznačajnijim evropskim festivalima. Dirigovao je u Vankuverskoj i Filadelfijskoj operi, Pozorištu Kolon u Buenos Ajresu, zatim Filharmonijskim orkestrom Kejptauna, Oklandskim filharmonijskim orkestrom i brojnim evropskim orkestrima.
Festivalski orkestar Kotorarta osnovan je 2005. godine s idejom da okuplja mlade, perspektivne muzičare Balkana, koji tokom Festivala uvježbavaju i izvode programe na različitim lokacijama u Kotoru – od crkava do trgova. Njegujući ideju jedinstva, ovaj „sezonski“ orkestar, na više od pedeset dosadašnjih nastupa pokazao je izuzetno umijeće izvođenja muzike različitih epoha, stilova i žanrova. Posebno mjesto u repertoaru pripada savremenoj muzici onih zemalja iz kojih dolaze gostujući dirigenti, kao i premijernim izvođenjima domaćih i stranih autora. Sve ove aktivnosti omogućavaju mladim orkestarskim muzičarima redovno prisustvo na koncertnoj pozornici, sticanje novih iskustava u radu s različitim dirigentima i solistima, proširivanje reportoara i razvijanje scenskog iskustva. Na taj način Orkestar šalje poruku Festivala u cjelini – slavljenje tolerancije, jedinstva i kulturne različitosti kroz muziku.
Ivan Marović, kompozitor, osnovno i srednje muzičko obrazovanje stekao je u ŠOSMO Vida Matjan u Kotoru, odsjek klavir. U tom periodu napisao je prve veoma uspješne kompozicije, zbog kojih se za njegovo dalje usavršavanje zauzeo Vojin Komadina, istaknuti jugoslovenski kompozitor i tadašnji dekan Muzičke akademije na Cetinju, na kojoj je Ivan Marović kasnije studirao kompoziciju. U međuvremenu počeo je da se bavi džezom i primijenjenom muzikom, kao i da se usavršava na seminarima kod prof. Jana Jiraseka, Detleva Miler-Zimensa, Stjepka Guta, Raleta Mićića. Autor je muzike za brojne pozorišne predstave, među kojima su Art export (režija L. Dedović), Medeia (režija S. Milatović), Dobri Zloćko (režija P. Pejaković), Oro iz bajke (režija B. Lungov), Don Žuan (režija A. Vukotić), Čaura (autori T. Vujošević i S. Nelević), Command Performance (režija P. Kirbi), Ulcinjski gusar (režija M. Karadžić) i dr. U izazove klasične muzike vraća ga poziv KotorArta da povodom Njegoševog jubileja napiše djelo pod nazivom Iskra besamrtna, koje je premijerno izvedeno 7. avgusta 2013. godine.
Dušan Vuleković, reditelj, diplomirao je režiju 2005. godine na Akademiji umetnosti u Beogradu. Završio je master studije montaže u audiovizuelnim medijima na Akademiji umetnosti u Novom Sadu 2017. godine. Radi kao samostalni dramski i audiovizuelni umjetnik, stalno nastanjen u Kotoru i kao predavač na Fakultetu dramskih umjetnosti na Cetinju. Autor je više dokumentarnih, eksperimentalnih i promotivnih filmova, kao i reklamnih i muzičkih spotova.
